بانکهای بحرانساز؛ تا کی قرار است پول مردم تاوان سوءمدیریت باشد؟
ادغام بانکهای ورشکسته در سایر بانکها، بهجای پاسخگویی و اصلاح ساختار، به رویهای تکراری در نظام بانکی کشور تبدیل شده است. ادغام اخیر بانک آینده در بانک ملی، بار دیگر این پرسش را پیش کشیده که تا چه زمانی باید ناتوانی مدیریتی، نبود نظارت مؤثر و سوءاستفاده از منابع مردمی با تصمیمهای دیرهنگام پنهان شود؟
به گزارش مملکت آنلاین، سالهاست که مردم از نابسامانی نظام بانکی کشور آسیب میبینند؛ بانکهایی که با شعار «سرمایهگذاری مطمئن» اعتماد عمومی را جلب کردند، اما در عمل، به دلیل مدیریت غلط، تخلفات مالی و نبود نظارت مؤثر، به ورشکستگی نزدیک شدند.نمونه روشن این وضعیت، بانک آینده است که حالا پس از سالها بحران مالی و بدهی انباشته، به جای پاسخگویی شفاف، با بانک ملی ادغام شد؛ تصمیمی که بهجای درمان ریشهای، بیشتر به سرپوشی موقت بر زخمی عمیق شباهت دارد.
سؤال اینجاست که چرا همیشه تصمیمها پس از بحران گرفته میشود؟ چرا تا زمانی که بدهیها میلیاردی و اعتماد عمومی خدشهدار نشده، هیچ نهاد ناظری واکنش جدی نشان نمیدهد؟ این روند نه تنها نشانهای از ضعف در نظارت بانکی است، بلکه بیانگر عادی شدن بیانضباطی مالی در سیستم اقتصادی کشور است.
بانکهایی که به بهانه رونق اقتصادی شکل گرفتند، امروز خود به عامل رکود و بیاعتمادی تبدیل شدهاند. در حالی که سپردهگذاران با نگرانی و استرس، هر روز اخبار ضدونقیض میشنوند، مدیران متخلف همچنان در حاشیه امن باقی میمانند. ادغام پشت ادغام، بدون شفافیت، فقط بدهیها را به جای حل، جابه جا می کنند.
نظام بانکی کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند نظارت پیشگیرانه و پاسخگویی شفاف است. نهادهای ناظر باید پیش از رسیدن به مرحله بحران، وارد عمل شوند. مردمی که با هزار امید پسانداز خود را در بانکها میگذارند، نباید هر چند سال یکبار قربانی تصمیمات اشتباه و سوءمدیریت شوند.
تا زمانی که نظارت جدی، برخورد قانونی با مدیران مقصر و شفافیت مالی جایگزین پنهانکاری نشود، این چرخه ادامه خواهد داشت: بانکهایی که بدهکار میشوند، ادغام میشوند، فراموش میشوند و مردم، باز هم زیاندیده اصلی ماجرا خواهند بود.
نویسنده: فرخنده امیری
انتهای پیام/