معنا و مسوولیت‌های راهپیمایی اربعین
* محمد حیدری
مملکت آنلاین، این روز ها و با نزدیکی به اربعین حسینی و نمایش تصاویر زائران مرقد سالار شهیدان سوالاتی در ذهن افراد نقش می بندد.
اولا مراکز دولتی و حکومتی تا مردمی برای برپایی عزتمندانه و غیرتمندانه شیفتگان به اهل بیت علیه السلام چه میزان هزینه کردند؟البته بنابر ادعای رئیس بانک مرکزی و دبیر ستاد اربعین یک قلمش حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان تسهیلات واریزی به حساب حدود ۲ تا ۳ میلیون زائر است، بماند هنوز هدف از ترغیب و تشویق غیر قابل وصف دستگاههای تبلیغی برای ایجاد جریان یا سونامی انسانی به سمت مرزها مشخص نیست هنوز روشن نیست که مراکز دولتی و حکومتی خود را موظف به ارائه خدمات در جهت عزیمت مشتاقان اهل بیت می دانند؟ یا هر ایرانی راهی راهپیمایی را لایق و محق به برخورداری از امکانات و ظرفیتهای ویژه می دانند؟ یعنی باید مشخص گردد برای مراکز حکومتی و دولتی اصل راهپیمایی است یا علاقمندان شرکت در راهپیمایی است؟ اگر اصل خواست و سلامت مردم باشد علی رغم تمام اعتقادات و ارادت ایرانیان به اهل بیت علیه السلام برای مراکز دولتی و حکومتی نمی تواند و نباید بین جاده چالوس و هراز با جاده کربلا تفاوتی دیده شود و اگر برای مراکز حکومتی و دولتی اصل گسیل ایرانیان و شیعیان سایر کشورها به راهپیمایی اربعین است حتماً سرگردانی دهها هزار زائر تشنه و گرسنه و گرما زده در دو سوی مرزها و حرکت دهها هزار زائر مشتاق به سمت مرزها چیز مهمی نخواهد بود.
دوما
خلیلیان استاندار خوزستان در تماس تلفنی با برنامه ساعت ۱۰ شبکه خبر صبح جمعه تاکید کرد که دهها هزار زائر پس از عبور از مرزهای شلمچه و چزابه و هویزه به دلیل فقدان وسیله حمل و نقل و نبود امکانات ابتدایی مثل آب خوردن در نوار مرزی، گیر افتاده و امکان جابجایی ندارند بر بسته بودن مرزها تاکید کرد.
ناخودآگاه آدمی به یاد روزهایی می افتد که چگونه در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر یک، بیش از صد گردان رزمی به دلیل ناتوانی در شناسایی میادین موانع و استحکامات دشمن زمین گیر و توسط چهار لولها و دوشکاهای عراقی قتل عام شدند و در خاتمه هم هیچ کس شرافت پذیرش مسئولیت اعزام دهها هزار جوان و نوجوان بسیجی به قتلگاه ها را نداشت.
به هر حال بسیاری از مسایل و کمبودهای مسیر و حتی موضوع ظرفیت زائران از قبل توسط برخی از برادران دلسوز عراقی هشدار داده شده بود و متاسفانه از جانب مسوولان کشور مورد توجه کافی قرار نگرفته بود، اما در هر حال تجربه‌ای گران‌سنگ بود برای سالهای آینده.
اما جا دارد یک توصیه سیاسی و اخلاقی را مرور کنیم. بنا نیست اگر مجریان امروز که منتقدین دیروز بودند و بی‌پروا هر مساله‌ای را اهرم حمله به دولت وقت می‌کردند، دلیلی باشد که آن رفتار اشتباه تکرار شود. و اگر نقدی مطرح می شود در آن گرایش سیاسی وجود ندارد.وگرنه جلوتر از موضوع اربعین مصاحبه ها و خبرهای فراوانی وجود داشت که برای قابلیت جریان سازی خبری و شبیه سازی مدل برخورد منتقدان دیروز و مسوولان امروز بسیار جذابیت داشته است.
و اما در آخر لازم است از نظر محتوایی و سابقه تاریخی هم توجه کنیم که نقاط اشتراک و افتراق شیعه ایرانی و شیعه عراقی در نگاه به راهپیمایی اربعین چیست حتماً تعاریف آن نیازمند بازخوانی بسیار است آنها طی صدها سال می روند تا بخشش را طلب کنند و ایرانیان رفتند تا آمادگی برای برپایی قیامی به عزتمندی و زیبایی کربلا را فریاد کنند چهره ایرانیان چون روزهای محرم و علی الخصوص تاسوعا و عاشورا مملو از امید ، سرزندگی ، شادی و شعف است و عراقیها در راهپیمایی اربعین و حتی حضور معمول در عتبات مملو از عنابه و شرمساری و حتماً امید به کسب بخشش از سوی ائمه اطهار است و این دو شاید با کمترین اشتراک در معنا قابل تعریف باشند.
انتهای پیام/
عده ای الاغ بیکارو علاف برای چریدن کوچ میکنند