رب انار ضدسرطان پروستات

به گزارش مملکت آنلاین، رب انار، بیشتر خواص آب این میوه را دارد اما خواص آب انار با خواص خود میوه مشابه نیست؛ زیرا انار مقداری آب دارد و مقداری دانه که این دانه های چوبی، خودشان حاوی مواد ارزشمندی از جمله روغن هستند. درهنگام تهیه ی رب انار، این دانه ها از آن جدا می شوند؛ می توان گفت رب انار بیشتر خواص آب انار رادارد اما از آنجا که مجبوریم برای غلیظ شدن، آب انار را بجوشانیم، برخی از ویتامین های آن از جمله ویتامین C از بین می رود اما قسمت عمده ی مواد موثر در رب انار باقی می ماند. رنگدانه های موجود در انار از جمله ترکیب های ارزشمندی هستند که در رب باقی می مانند وباعث قرمزی آن می شوند. از جمله خواص مشترک بین رب انار و میوه ی آن، می توان به خاصیت ضدسرطانی آن به ویژه برای سرطان پروستات، خنثی کننده ی سموم کبدی و محافظ کبد، آنتی اکسیدان قوی و تا حدی کاهنده ی کلسترول و فشار خون بودن آن اشاره کرد.

• انار به سه دسته ی ترش، شیرین و ملس تقسیم می شود. این انارها ورب آن ها در هشتاد درصد موارد، خواص مشترک و مشابهی دارند ولی در طب سنتی و کتاب بوعلی سینا انارشیرین، بعد از آن انار نیم ترش (ترش و شیرین) ودرنهایت، انار ترش ارجحیت دارند. انار، انواع گوناگونی دارد که رنگ، طعم و اندازه ی آن ها متفاوت است اما خواص اصلی و کلی آن ها تقریبا در همگی مشترک است. جالب است بدانید در ایران حدود 50 نوع انار داریم و آخرین مطالعات نشان داده اند که وطن اصلی انار، ایران بوده است.
• نکته ی مهمی که در تهیه ی رب انار باید مورد توجه قرار گیرد، دانه ها نباید هنگام تهیه  خیلی تحت فشار قرارگیرند زیرا سبب تلخ شدن آب انار می شود.
• در روش سنتی بعد از جداکردن آب انار، آن را ساعت ها در ظروف مسی می گذاشتندوزیرآن، آتش روشن می کردند تا غلیظ شود.
• در روش صنعتی، این زما کوتاه تر شده است.
• هرگونه آلودگی، قارچ یا کپک موجود در انار هنگام تهیه ی، رب و در اثر حرارت دیدن از بین می رود. آلودگی ممکن است زمانی که رب را در ظروف بسته بندی می کنیم، وارد آن شود. اگر بعد از تهیه، رب در محیط استریل قرار بگیرد وظروف بسته بندی و انتقال دهنده ی آن بدون آلودگی باشند رب احتیاجی به نگه دارنده نداشته و می توان آن را در یک حرارت متعادل نگه داشت.
• نگهداری رب در یخچال بهتر است ولی اگر ظروف را تا لب پرکنیم وروی آن را با روغن بپوشانیم تا چیزی (حتی هوا) به داخل آن نفوذ نکند، می توان رب را در حرارت عادی آشپزخانه بدون آن که کپک بزند نگه داشت.

دکتر محمد حسین صالحی سورمقی – متخصص فارماکوگنوزی، عضو هیئت علمی دانشکده دانشگاه تهران

انتهای پیام/