گره کور نان ملت بر دیوار برجام

مملکت آنلاین، می‌گویند اگر برجام به جای توافقنامه چند جانبه به معاهده‌ای بین‌الملی ذیل سازمان ملل می‌انجامید ماندنی بود.

می‌گویند اگر در ترجمه انگلیسی و فارسی متن برجام دقت می شد در مسیر احیا و برگشت برجام دستمان پر بود.

می‌گویند در دولت حسن روحانی برای یک توافق حداقلی و لبخند جلوی دوربین بیتابی می کردند و عزتمان را نادیده می‌گرفتند.

می‌گویند یا می‌گفتند یا خواهند گفت؛ چه فرقی برای ملت دارد چه کسی چه چیزی می گوید، وقتی نان مردم به سرنوشت برجام گره خورده است.

از دولت محمود احمدی‌نژاد تا امروز هر گروهی که عنان کار را در اختیار داشت، دیگران عرصه را برای تاختن و اتهام بستن باز دیدند.

هر گروهی که کار در دستش نبود مذاکرات را خیانت نامید و تا توانستند کلوخ و سنگ انداختند.

دوازده سال است این غائله ادامه دارد، و تازه فهمیدیم نان که چه عرض کنم حتی ارزش زمین‌های بایر در وسط بیابان هم با قیمت دلار پایین بالا می شود.

دولت ابراهیم رئیسی آمد که کار را در بیاورد؛ آمد که مسیر کژ مذاکرات را راست کند، و عزتمان را باز گرداند، نان را به سفره ها بازگرداند.

مذاکرات همچنان ادامه دارد فقط با مدلی متفاوت، ما یکبار رو در روی روس و چین می نشینیم، یکبار به اتفاق روس و چین روبروی تروئیکای اروپایی، یکبار آن دو دسته با آمریکا در غیاب ما می نشینند و دست آخر روسیه روبروی آمریکا می نشیند به نمایندگی از هیچ کشوری!

خلاصه گرانی و مشکلات اقتصادی رو به گسترش است و برجامی که مدعی بودند با تولید ملی و خودکفایی به مواهب آن بی نیازیم، همچنان کلید حل مشکلات است؛ دیوار برجام و فرجام آن سست به نظر می رسد و گره های کور فراوانی سر راه وجود دارد.

این یادداشت را با یک خبر خاتمه می دهم:

مسوولان آلمانی براساس زمان‌بندی قبلی، پس از ۳۵ سال خاتمه فعالیت سه نیروگاه دیگر اتمی بروگدورف، گرونده و گروندرمینگن را اعلام کرد، ندو خاموشی شش نیروگاه باقی مانده هم، طبق زمان‌بندی انجام خواهد شد شاید برای ما ایرانیان هم قابل تامل باشد اما شاید نکته قابل تامل سهم ۴۱ درصدی نیروگاه‌های مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر در صنعت برق مورد نیاز کشور بزرگ، پُر جمعیت و فراصنعتی آلمان است سهمی که در ایران حدود ۳٪ اعلام می‌شود.

انتهای پیام/