قلعه‌نویی: تیمی برای سه جام بسته‌ایم

به گزارش مملکت‌آنلاین، امیر قلعه‌نویی  در نشست خبری پیش از بازی تیمش مقابل  گل گهر سیرجان  در هفته هفتم  لیگ برتر فوتبال  صحبت‌هایی را انجام داد که مهمترین صحبت‌های او را در زیر مشاهده می‌کنید:

*خیلی خوشحالم که بار دیگر به کرمان آمده‌ام. جایی که خاطرات خیلی خوبی از آن دارم. روزی که از تیم ملی به مس کرمان آمدم، بسیاری از دشمنان من گفتند که مربیگری قلعه‌نویی تمام شده است، اما خدا و اهل بیت به من کمک کردند که از شهر کرمان و تیم مس کرمان، دوران احیای مربیگری خود را شروع کردم. از این بابت خیلی خوشحالم.

*به استادم جلالی سلام می‌کنم. مطمئنم اگر جلالی چند سال در اینجا بماند، نگرش و نوع فوتبال گل‌گهر و سیرجان تغییرات زیادی خواهد داشت. من به این موضوع یقین دارم و امیدوارم این مهم اتفاق بیفتد.

*ما در شرایط خیلی خوبی بودیم که بازی‌ها تعطیل شد. تعطیلی برای تیم‌هایی که شرایط خوبی را تجربه می‌کنند، خوب نیست.

*گل‌گهر تیمی بسیار خوب، بابرنامه و سختکوش است و در نقش جهان (دیداری دوستانه) ما را متوقف کردند. امیدوارم بازی خیلی خوبی از آب دربیاید و بتوانیم بازی خوب و منطقی ارائه کنیم. نتیجه مسابقه هم دست خداست.

*امیدوارم چمن زمین اجازه دهد که فوتبال خیلی خوبی روی آن انجام داد. حریف فوتبال بابرنامه‌ای بازی می‌کند و در نظم دفاعی و خط حمله، تیم بسیار خطرناکی است. البته شناخت ما به زمان بگوویچ مربوط می‌شود و قطعاً جلالی در روز‌های اخیر، تغییراتی ایجاد کرده است.

*تیم ما شرایط نسبتاً خوبی دارد، اما از شرایط آرمانی خود دور است. چون در تعطیلات قرار داشتیم و چهار بازیکن ما در تیم ملی و چند بازیکن دیگر در تیم‌های امید و جوانان ایران حضور داشتند. پیش از آن  پرسپولیس  و  ذوب‌آهن  را شکست داده بودیم و در جام حذفی هم نتیجه خوبی گرفتیم. یک دیدار تدارکاتی هم برگزار کردیم، اما برگرداندن تیمی که از شرایط مسابقه دور بوده، سخت است.

*تیمی برای سه جام بسته‌ایم. خوشبختانه در هر پُست، دو بازیکن داریم که خیلی به هم نزدیک هستند. این چهار نفر بازیکنان بزرگی هستند، اما بازیکنان جایگزین یقیناً می‌توانند جای آن‌ها را پُر کنند. هدف اول ما این است که گل نخوریم و هدف دوم ما، کسب سه امتیاز است.

*برخی می‌گویند بدنامی بهتر از گمنامی است و می‌خواهند به هر صورتی در این چرخه باشند. وظیفه ما این است اگر کسی یک روز هم از ما بزرگتر است، به او احترام بگذاریم. شاهرخ بیانی سال‌ها کاپیتان من بود. پس از اینکه من سرمربی شدم و بیانی همکار من شد، یک بار زودتر از او از دری وارد نشدم.