واکنش باشگاه پرسپولیس به اظهارات توهین آمیز به اساطیر فوتبال ایران

به گزارش مملکت آنلاین به نقل از سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، در این بیانیه این باشگاه در واکنش به توهین نسبت به اساطیر فوتبال ایران آمده است.

آن چه دیدیم و شنیدیم در باور نمی‌گنجد.

به راستی که انسان‌ها چگونه می‌توانند در لحظه‌ای آتش به یک عمر اندوخته خود از اعتبار و وجاهت بزنند. چگونه می‌شود آدم‌هایی که باید متانت و بزرگی را به دیگران بیاموزانند، خود به نمادی علیه همه ارزش‌ها بدل می‌شوند.

ضد قهرمانی می‌شوند که در ستیز با جامعه، یورش به قهرمانانی می‌برند که جایگاه‌شان در دل مردم رَشک آنها برمی‌انگیزد تا بینش و بینایی را یک جا از دست بدهند.‌

نمی‌دانیم چگونه می‌شود چهره‌ای، چون منوچهر زندی ناگهان تصمیم می‌گیرد خط بطلانی روی همه تصورات خوبی بکشد که درباره او وجود دارد و نقاب را می‌اندازد تا سپر را بردارد.

از او به عنوان یک مو سفید در ورزش و رسانه‌های ورزشی انتظار دیگری می‌رفت. باور کردنش آسان نیست که حتی خود او بپذیرد جوان‌تر‌ها بخواهند راهی را بروند که او نشان داد.

ما همه از خانواده فوتبال هستیم و آن باشگاه پرافتخار هنوز در گوشه‌ای از این شهر نفس می‌کشد و زنده است.

هنوز در دل اهالی فوتبال و حتی نسلی که دوران پرشکوه را شاهد نبوده‌اند می‌تپد.

آن باشگاهی که حاضر نشدید نامش را ببرید هنوز مایه فخر و مباهات تاریخ فوتبال ما است. بنیانگذاران و بزرگان آن اسطوره‌های تکرار ناشدنی هستند و کاپیتان آن که کاپیتان پرسپولیس شد نه فقط چشم و چراغ پرسپولیسی‌ها، بلکه تمام فوتبال ایران بود و هست. شما به خوبی می‌دانید که چه قدر بزرگ بود و مظلوم واقع شد و به خوبی واقف هستید که چه تهمت ناروایی را به او روا داشته‌اید. به کسی که دوست و دشمن به احترامش می‌ایستد.‌ای کاش نسل جوان، آن چه از شما سر زد را هیچگاه دلیلی برای تکرار چنین رفتار‌های زننده، غیر مسوولانه و غیر واقع‌بینانه نداند.‌ای کاش از شما بی انصافی را یاد نگرفته باشند.

شما چگونه توانستید با تعریف سلیقه‌ای خود این گونه بر اساطیر تاریخ ورزش و فوتبال کشور بتازید.

بزرگانی که اثر ماندگار آنها همیشه بهانه‌ای برای تلاش در جهت خوب‌تر بودن و خوب‌تر شدن بوده است.

مردانی که خود مظهر اخلاق، مروت و مردانگی شدند.

طبعا قرار نیست از شما بیاموزیم و با پرده دری بیراهه را به نسل جویای حقیقت نشان بدهیم.

قرار نیست به تیم‌های رقیب بی احترامی کنیم. سال‌ها پیش از این یک جریان‌ها و امواجی در جامعه ایران به راه افتاد چنان که در هر جامعه‌ای در هر برهه‌ای وجود دارد.

شما با اظهارات گزینشی خود در واقع خلاف راه صداقت را رفتید و مخاطبان را فریب دادید.

اگر با زمان پیش رفته بودید می‌دانستید در عصری هستیم که به سرعت می‌توان دل تاریخ و وقایع را واکاوی نمود.

از فرماسونری گفتید ولی خب آن زمان بودند آنهایی که در این حوزه استاد اعظم و این جا و آن‌جا رئیس هیات مدیره بودند.

یا روسایی بودند که در بزنگاه‌های تاریخی تمام قد مقابل مردم و ملت خود ایستادند ولی این کار آنها ارتباطی به هواداران فوتبال و باشگاه‌ها نداشت که بخواهند ملامت بشنوند.

از، چون شمایی انتظار می‌رفت مروج و معلم اخلاق باشید و احترام متقابل را تبلیغ کنید.

البته باز هم یه سبک حکمت لقمان از شما ادب خواهیم آموخت. ولی‌ای کاش در ۸۲ سالگی آتش به تمام آن احساسات خوب نمی‌زدید که شاید هر چند به اشتباه ولی نسبت به شما وجود داشت.

راستی شاید در این سن و سال هم آموختن بد نباشد. باید فرا بگیرید که مردمی بودن را ما و شما تعیین نمی‌کنیم. این را مردم معین می‌گویند وقتی گرد گوهری گرد می‌آیند. گوهری که می‌تواند یک تیم فوتبال باشد.