کشف راز بشکه‌های غرق‌شده و حلقه‌های سفید مرموز در اعماق اقیانوس آرام

راز بشکه‌های غرق‌شده و حلقه‌های سفید مرموز در اعماق اقیانوس کشف شد.

کشف راز بشکه‌های غرق‌شده و حلقه‌های سفید مرموز در اعماق اقیانوس آرام

به گزارش مملکت آنلاین، در اعماق اقیانوس آرام و در نزدیکی سواحل لس‌آنجلس و جزیره کاتالینا، هزاران بشکه شیمیایی غرق‌شده شناسایی شده‌اند که حلقه‌های سفید و مرموزی در اطراف خود ایجاد کرده‌اند.

این پدیده توجه پژوهشگران را جلب کرده و به سرنخ‌هایی در مورد ماهیت و منشأ این زباله‌های سمی منجر شده است.

به گزارش ساینس الرت، این بشکه‌ها که در قرن بیستم در دریا رها شده‌اند، هنوز پس از ده‌ها سال اثرات خود را بر محیط زیست دریایی نشان می‌دهند. ربات‌های زیرآبی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، بقایای این بشکه‌ها را بررسی و از رسوبات اطراف آن‌ها نمونه‌برداری می‌کنند.

بر اساس تحقیقات، حدود ۲۷ هزار بشکه در محدوده سن پدرو شناسایی شده‌اند که تنها بخش کوچکی از نیم میلیون بشکه‌ای به شمار می‌روند که احتمالاً توسط صنعت تولید حشره‌کش DDT و به‌ویژه شرکت Montrose Chemical در اقیانوس تخلیه شده‌اند. آزمایش‌های گذشته وجود DDT در کف دریا را تأیید کرده‌اند، اما بررسی‌های تازه نشان می‌دهد این بشکه‌ها منبع اصلی DDT نیستند.

Johanna Gutleben زیست‌شناس دریایی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «با وجود فراوانی DDT و محصولات جانبی آن در آب‌های اطراف سن پدرو، غلظت این ماده در نزدیکی بشکه‌ها تفاوتی ندارد، در حالی که اگر منبع همین بشکه‌ها بودند، انتظار داشتیم میزان DDT اطرافشان افزایش پیدا کند.»

بررسی رسوبات نشان می‌دهد که محتوای این بشکه‌ها نه اسیدی بلکه بسیار قلیایی است. پژوهشگران نمونه‌هایی از اطراف سه بشکه جمع‌آوری کردند که به دلیل سختی زیاد تنها با بازوی رباتیک قابل جداسازی بودند. آنالیز این نمونه‌ها نشان داد محیط اطراف آن‌ها به شدت قلیایی است و تنها میکروب‌هایی که معمولاً در چشمه‌های هیدروترمال و آبگرم قلیایی زنده می‌مانند، توانایی ادامه حیات در آنجا را دارند.

Gutleben می‌افزاید: «ضایعات اصلی DDT ماهیتی اسیدی داشتند و معمولاً در بشکه‌ها نگهداری نمی‌شدند. این موضوع پرسش تازه‌ای ایجاد می‌کند که چه نوع ماده‌ای در این بشکه‌ها ذخیره شده که احتمالاً حتی خطرناک‌تر از خود DDT است.»

مطالعات نشان داد که ترکیبات سخت اطراف بشکه‌ها عمدتاً از بروسیت تشکیل شده‌اند. واکنش مواد قلیایی با منیزیم موجود در آب دریا منجر به تولید ماده‌ای شبیه بتن می‌شود. با حل شدن بروسیت، سطح pH رسوبات افزایش یافته و حلقه‌های سفید کربنات کلسیم در اطراف بشکه‌ها شکل می‌گیرند.

Paul Jensen، زیست‌شناس دریایی، تأکید کرده است که این یافته‌ها نشان می‌دهد پس از بیش از ۵۰ سال، این بشکه‌ها همچنان بر اکوسیستم محلی و میکروب‌های دریایی اثرگذار هستند.

انتهای پیام/

منبع: العین فارسی

ارسال نظر