مناظره‌ای که «لغو» شد اما دیده شد
عصر سانسور به پایان رسیده است درست مثل عصر یخ‌بندان. دنیا به اندازه‌ی یک موبایل یا تبلت کوچک است، واقعا چرا هنوز برخی در دهه‌های گذشته مانده‌اند؟
به گزارش مملکت‌آنلاین، مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: مناظره مصطفی تاج زاده و جلیل محبی که دبیر ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر است لغو شد. این مناظره قرار بود در مجتمع فرهنگی شهدای هفتم تیر در سرچشمه تهران برگزار شود.
تاج زاده معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات در فضای مجازی گفت که به خاطر فشارهایی که برگزار کنندگان از بیرون آمده بود، آنها مجبور به لغو این مناظره شدند.
شما فکر می‌کنید بعد از لغو این مناظره چه اتفاقی افتاد؟ مناظره برگزار شد اما نه در سرچشمه بلکه در لابی خانه مصطفی تاج‌زاده!
تاج زاده و محبی توافق می‌کنند در خانه روبروی هم بنشینند و با هم در مورد مسائل مختلف گفت‌وگو کنند و مردم هم از طریق فضای مجازی شاهد حرف‌های رد و بدل شده میان این دو باشند.
به همین راحتی، مناظره‌ای که همگان فکر می‌کردند انجام نمی‌شود، بدون هیاهو و حاشیه برگزار شد.
واقعا معلوم نیست چرا هنوز برخی فکر می‌کنند می‌شود سانسور کرد و دستور لغو داد. بله در دهه ۶۰ و هفتاد و یا حتی ۸۰ می‌شد از این حربه استفاده کرد. حالا اما داستان فرق کرده است.
کتاب وقتی زیر تیغ سانسور می‌رود، نویسنده کتاب سانسور را بر نمی‌تابد و نوشته خود را در فضای مجازی منتشر می‌کند. موسیقی سانسور می‌شود و یک ساعت بعد مردم در اینترنت آن را گوش می‌کنند. قیچی ممیزی فیلم‌ها را قطعه قطعه می‌کنند و نسخه قبل از جراحی را مردم در اینترنت می‌بینند. مناظره لغو می‌شود و مردم از طریق اینترنت در جریان گفت‌وشنودها قرار می‌گیرند.
عصر سانسور به پایان رسیده است درست مثل عصر یخ‌بندان. دنیا به اندازه‌ی یک موبایل یا تبلت کوچک است، واقعا چرا هنوز برخی در دهه‌های گذشته مانده‌اند و دوست ندارند فضای جدید را تجربه کنند. کسانی که با فضای مجازی آشنا هستند اعتقادی به مرزهای کشیده شده ندارند و بدون هیچ محدودیتی جهان گردی می‌کنند و به هرچه که اراده می‌کنند دسترسی دارند.
جوان امروز به راحتی از طریق یک موبایل به، به روز ترین فیلم‌ها، موسیقی‌ها حتی مُدهای جهانی دسترسی دارد. شاید برای خیلی از آنها دیگر سانسور معنی نداشته باشد.
حال روز ما شده است مثل شناگر ماهری که هر روز در اقیانوس شنا می‌کند و وقتی به استخر می‌رود به او قسمت کم عمق را نشان می‌دهند و می‌گویند بهتر است اینجا شنا کنی تا غرق نشوی!
تتلویی که این روزها حسابی پر حاشیه شده است، همیشه در هاله سانسور بوده است اما هم موسیقی‌اش هم حرف‌های صد من یه غازش به گوش طرفدارانش می‌رسد. همین الان صفحات اجتماعی او میلیون‌ها دنبال کننده دارد. بسیاری از هواداران او متولدین دهه ۷۰ به بعد هستند. کسانی که دوران کودکی خود را با تکنولوژی سپری کرده‌اند و به نوجوانی رسیده‌اند.
مصطفی تاج زاده و جلیل محبی که یکی در جبهه اصلاح‌طلبی است و دیگری در جبهه اصول‌گرایی، آخرین نمونه موفق ناکارآمدی سانسور هستند.
کاش اهالی سانسور یک بار هم شده می‌گفتند که قیچی سانسور چه کمکی به جامعه و فرهنگ ایران کرده است که این همه به روی اجرایی کردن آن پافشاری می‌کنند؟