۲۰ میلیون دیابتی و پیشدیابتی در ایران داریم / دیابت نوع ۲ به کودکان ۱۱ ساله رسیده است
بر اساس آمار، حدود ۲۰ میلیون دیابتی و پیشدیابتی در ایران زندگی می کنند که رقم بزرگی است؛ افرادی که به گفته رئیس انجمن دیابت ایران، حدود نیمی از آنان از بیماری یا خطر بروز دیابت خود بیاطلاع هستند.
به گزارش مملکت آنلاین، اسدالله رجب میگوید: دیابت در شهرها به علت سبک زندگی شهری، کم تحرکی، تغذیه نامناسب با فست فودها و استرسهای زندگی شهری بالاتر است؛ به طوری که در شهرها از هر سه نفر بزرگسال بالای ۲۰ سال یکی یا دیابت دارد یا به در مرحله پیشدیابت قرار دارد. بیش از نیمی از این افراد از ابتلای خود به دیابت خبر ندارند و حدود ۸۵ درصد افرادی که از بیماری خود مطلع هستند نیز کنترل مطلوبی بر بیماری خود ندارند. بررسیها نشان میدهد بخش مهمی از افرادی که به علت بیماریهای قلبی در بیمارستان بستری میشوند به خصوص افرادی که در سنین بالای ۴۵ سال دچار بیماری های قلبی میشوند، به دیابت هم مبتلا هستند.
وی میافزاید: شاخص قند خون نشاندهنده وضعیت فرد از نظر ابتلا به دیابت است. اگر قند ناشتای فرد زیر ۱۰۰ باشد طبیعی است و قند خون فرد سالم دو ساعت بعد از ناشتا زیر ۱۴۰ است. اگر قند خون ناشتای فردی بالای ۱۲۶ و دو ساعت بعد از ناشتا بالای ۲۰۰ باشد این فرد مبتلا به دیابت است. در صورتی که قند خون ناشتای فرد بین ۱۰۰ تا ۱۲۶ و دو ساعت بعد از غذا تا ۲۰۰ باشد، این فرد pre diabet یا در مرحله پیش دیابت است.
به گفته رئیس انجمن دیابت ایران، علاوه بر عواملی مانند تغذیه نامناسب، کمتحرکی، آلودگی هوا، استرس و ژنتیک نیز در بروز بیماری دیابت نوع دو موثر است؛ به این معنا که اگر یکی از پدر و مادر به دیابت مبتلا باشد ۳۰ درصد احتمال دارد فرد در بزرگسالی به دیابت مبتلا شود و اگر هم پدر و هم مادر به دیابت مبتلا باشد ۵۰ درصد احتمال دارد این فرد در بزرگسالی به دیابت مبتلا شود، به همین علت در کشورهای پیشرفته این افراد را شناسایی و از سنین پایین با آزمایش میزان خطر را در این افراد بررسی میکنند و با آموزش به آنها یاد میدهند که چگونه از ابتلا به دیابت پیشگیری کنند. کشورهایی مانند آلمان توانستهاند با همین اقدام تا ۸۷ درصد در مراحل اولیه جلوی بروز دیابت را بگیرند.
دیابت نوع ۲ به کودکان ۱۱ ساله رسیده است
به گفته دکتر رجب، سن شروع دیابت در ایران حداقل ۱۰سال پایینتر از کشوری مانند آلمان است، در ۳۰ یا ۴۰ سال قبل به ندرت بیماری دیابت نوع دو را در کودکان میدیدیم اما اکنون این بیماری در بین جوانان و نوجوانان و افراد حدود ۱۴ سال یا حتی ۱۱ سال هم دیده میشود. این وضعیت نشان میدهد واقعا در پیشگیری از دیابت شکست خوردهایم و موفق نبودهایم. متاسفانه فرهنگ پیشگیری از بیماری در کشور ما بسیار ضعیف است. هیچ اقدامی نمیکنیم و زمانی متوجه بیماری دیابت میشویم که عوارض شدید چشمی، نارسایی کلیه و زخم پای دیابتی بروز کرده است. نه مردم، نه پزشکان و نه سیاستگذاران وزارت بهداشت، نه بیمهها و نه خیرین هیچ کدام برای پیشگیری از دیابت که هزینههای سنگین مالی را نیز به کشور تحمیل میکند، کاری نمیکنند، پیشگیری زمانبر است و متاسفانه همه دنبال کارهای زودبازده هستند.
رجب میگوید: به علت ضعف در پیشگیری از دیابت هر سال ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر به آمار دیابتیهای کشور اضافه میشود. عمده برنامههای وزارت بهداشت و توجه مردم و خیرین روی درمان است. در زمینه درمان البته اقدامات خوبی انجام شده، مراکز درمانی گسترش یافتهاند، با وجود تحریمها و با وجود کمبودهایی که ممکن است در مورد برخی داروها در کشور وجود داشته باشد اما در مجموع با توجه به تولید انسولین در کشور، این دارو در دسترس بیماران قرار دارد، حالا ممکن است یک برند خاص یا یک نوع انسولین جدید قلمی کمیاب باشد اما در مجموع مشکلی به معنای کمبود انسولین در کشور نداریم. انسولین مایع حیات بیماران دیابت است و اگر بیماران دیابتی حتی یک روز انسولین نداشته باشند، با خطر مرگ مواجه می شوند.
او می افزاید: استرس و اضطراب یکی از عوامل مهم بروز دیابت و پیشرفت آن است و حتما افراد در معرض دیابت و یا مبتلا به این بیماری باید تحت نظر روانپزشک و روانشناس باشند و از خدمات سلامت روان برخوردار باشند. اگر آموزشهای پیشگیری از دیابت از سنین پایین در کشور فراگیر شود و خدمات سلامت روان نیز به صورت گسترده در کشور داشته باشیم، تا حد زیادی میتوانیم در پیشگیری از دیابت موفق باشیم.
انتهای پیام/